Dün-bugün hayatımıza girmiş çıkmış ya da çıkmamış olan, ilginç telaffuzlar, kişisel tarzlar, lehçeler, diyelekler...
Çeçiç: Çiçek (1 yaş)
Nenne: Zeytin (1,5 yaş)
Bi Suyu: Meyve Suyu (Bilerek söylüyorlarmış, meyve demek zor geliyormuş)
Oburtmak: Oturmak (Memnunlar bu söylemden, değiştirme arzuları yok)
Çüknü: Çünkü
Senin Karın: Anne (Passive voice)
Onnamumumu: Oyun hamuru (Post modern söylem)
Ayakkabı: Abakka (Her çocuk böyle söylüyor nasıl oluyorsa, Türkiye'nin teki)
Fenerbahçe: Fenerbahçe (Nasıl oluyorsa kusursuz söylüyorlar :)
Teteskop: Steteskop (Bir yaklaşık sonuç)
kardesimi iyi gozlemleme firsati bulmustum bu konuda:
YanıtlaSilnayyon - kamyon
dodomez - domates
kavajon - kavanoz
niccak - mutfak
immen - gulten (halamin adi)
fika - refika (diger halamin adi)
manne - babaanne
man - babaanne, kisaltti sonradan
duzboladi - buzdolabi
hehe favorim "senin karın" :)
YanıtlaSilbunları saklamak çok güzel oluyor. ben arda ve tunca 1.5 yaşında, yaşındayken böyle ikişer üçer sayfalık bir liste yapmıştım. hala arada bir açar bakarım. dikkat dağıtmak üzere de birebirdir ayrıca. herhangi bir çocuğum kafasını patlatacak kadar şiddetle duvara geçirse de, buzdolabına gidip de buz getirinceye kadar "yaa sen küçükken duvar diyemezdin dubar derdin heehehe" diyerek hemen olayın travmatik yanını indirgeyebiliyorum. arada bir sallamam gerekiyor tabi.
babaanne - babagi (ikisi de)
mokoto - motosiklet (tunca motoko derdi)
polis - pogi
kapat - baka
yatak - naka
gumgumba - dondurma
heda - şeker
hagum - havuç (aynı zamanda dayı)
arda'nın ilk söylediği kelime "gol attı" tunca'nın ise "bi kuş sesi duydum galiba" oldu ayrıca.